Józef Supiński

Urodził się 21 II 1804 r. w Romanowie, niedaleko Lwowa. Uczył się w warszawskim liceum Lindego, później w szkole prowadzonej przez pijarów na Żoliborzu. Udział w powstaniu listopadowym zmusił go do przerwania studiów na Uniwersytecie Warszawskim. Na emigrację udał się Supiński do Francji i przebywał tam aż do 1844 roku. Wtedy zdecydował się na powrót do Lwowa, aby objąć posadę w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim, dzięki protekcji Leona księcia Sapiehy. Współpracował w tym okresie z wieloma czasopismami lwowskimi. W r. 1860 wydał Supiński Myśl ogólną fizjologii powszechnej, a niedługo później, w roku 1862 i 1865, ukazały się dwa tomy jego najważniejszego dzieła, które przysporzyło mu sławy na ziemiach polskich - Szkoły polskiej gospodarstwa społecznego. Dzięki swym publikacjom Supiński uznawany jest za prekursora polskiego pozytywizmu. Zmarł 16 II 1893 r. we Lwowie.
Ważniejsze prace: "Myśl ogólna fizjologii powszechnej", Lwów 1860; "Szkoła polska gospodarstwa społecznego", Lwów 1862-65.
W 2010 r. OMP wydał wybór pism Supińskiego "Szkoła polska gospodarki społecznej".