Wacław Budzyński

Urodził się 12 grudnia 1891 r. w Międzyrzecu Podlaskim. Ukończył gimnazjum w Warszawie. Nie ukończył podjętych w Krakowie studiów – przerwał je, by wyruszyć do Ameryki Południowej. W czasie dwuletniego pobytu w Urugwaju, Argentynie i Brazylii pracował jako robotnik, prowadził także własne interesy jako przedsiębiorca. W 1913 r. wrócił do Warszawy. W następnym roku wstąpił do Legionów – służył w 1. Pułku Ułanów, był internowany. W 1920 r. ochotniczo wstąpił do wojska i wziął udział w wojnie z bolszewikami. Został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (1922). W II RP angażował się w liczne projekty społeczne, m.in. założył Związek Teatrów Ludowych i stał na jego czele. Pracował jako dziennikarz. W 1935 r. został posłem na Sejm z listy BBWR. Współtworzył w nim Grupę „Jutro Pracy”. W latach 1937-1938 był członkiem Obozu Zjednoczenia Narodowego, z którego został usunięty za krytykę jego kierownictwa. W październiku 1939 r. został aresztowany przez NKWD – zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w Baranowiczach lub w Kuropatach.