Między demokracją liberalną a nieliberalną

„Od lat diagnozowany jest kryzys modelu demokracji liberalnej, który okre­ślany bywa za pomocą wielu przymiotników: demokracja nieliberalna, populistyczna, narodowa czy też suwerenna, a nawet w skrajnej formie autorytarna. Wiąże się on z wieloma czynnikami, zarówno instytucjonal­nymi, społecznymi, jak i ekonomicznymi. Należy tu wskazać między innymi załamanie partycypacji, kryzys gospodarczy, pojawienie się nowych kwestii w debacie politycznej, zmianę demograficzną (rosnąca liczba osób w wieku około- i emerytalnym), spadek religijności, wyzwania klimatyczne, aktyw­ność ruchów emancypacyjnych, czy rosnące znaczenie instytucji technokra­tycznych, pozbawionych społecznej kontroli. Odpowiedzią na te wyzwania jest nie tylko załamanie się demokracji libe­ralnych w Europie Zachodniej, ale również wzrost tendencji nieliberalnych wśród młodych demokracji w Europie Środkowej, w swojej najbardziej skrajnej formie nazywanych neoautorytaryzmem. […] Monografia Między demokracją liberalną i nieliberalną prezentuje teksty zawierające rozważa­nia dotyczące źródeł tych zjawisk, a także omawiające ich przykłady. Zajmuje się także teoretyczną refleksją na temat samej demokracji”.

 Ze Wstępu