Naród i polityka
Dane szczegółowe:
- Oprawa twarda
- Rok wydania 2013
- Liczba stron 488
- Wymiar [mm] 125x195
- EAN 9788362628346
- ISBN 978-83-62628-34-6
- Data 2013-06-13
- ID 262723
Wybór pism najważniejszego - obok Romana Dmowskiego i Zygmunta Balickiego - myśliciela Narodowej Demokracji, który w swoich artykułach tworzył zręby ideologii endeckiej i formułował główne zasady polityczne środowiska, na przełomie XIX i XX wieku odgrywającego kluczową rolę w kształtowaniu polskiej polityki. Popławski definiował, czym jest patriotyzm i jak powinien być przekuwany na praktyczne działania w sytuacji braku niepodległości i w obliczu antypolskiej polityki zaborców. Rozważał kwestię, czym jest naród polski i jak w świadome życie narodowe włączyć dotąd obojętne - a niekiedy wręcz wrogie - w tym względzie masy ludowe. Jego pisma polityczne łączyły funkcję agitatorską - przekonywania do programu, który formułował dla Polski - z analityczną - chłodnej analizy i oceny trendów w polityce międzynarodowej i wewnętrznej, zwłaszcza Rosji i Niemiec, a także procesów społecznych, gospodarczych, kulturowych i politycznych zachodzących wśród Polaków. Czynią one z Popławskiego jednego z najwybitniejszych polskich publicystów swej epoki - epoki, która należała do najbardziej interesujących i twórczych w dziejach polskiej myśli.
Publicysta i działacz polityczny, jeden z twórców obozu narodowo-demokratycznego. Urodził się 17 stycznia 1854 r. w Bystrzejowicach koło Lublina. W czasie studiów na Uniwersytecie Warszawskim zaangażował się w działalność konspiracyjną, za co był przez władze rosyjskie kilkakrotnie aresztowany, a wreszcie zesłany w głąb Rosji (1878). Po kraju mógł powrócić w 1882 r. Zaangażował się w prace wydawanego przez Aleksandra Świętochowskiego pisma „Prawda”. Zrażony planowanym przez Świętochowskiego otwarciem na socjalistów, w 1886 r. założył pismo „Głos”. Związał się ze stworzoną przez Zygmunta Miłkowskiego Ligą Polską, pełniąc w Królestwie funkcję jej komisarza. W 1894 r. wziął udział w manifestacji z okazji setnej rocznicy powstania kościuszkowskiego, za co został aresztowany i na kilka miesięcy wtrącony do cytadeli. Wtedy też decyzją władz carskich został zamknięty „Głos”. Po zwolnieniu za kaucją – co nastąpiło po 13 miesiącach uwięzienia – Popławski przeniósł się do Lwowa. Podjął ożywioną współpracę z Romanem Dmowskim, mającą olbrzymie znaczenie dla rozwoju ruchu narodowego. Jego publicystyka wywarła bardzo duży wpływ na kształtowanie się ideowego oblicza endecji. Współredagował kluczowy dla rozwoju ideologii endeckiej „Przegląd Wszechpolski” i adresowane do ludu wiejskiego i miejskiego czasopismo polityczno-wychowawcze „Polak”, należał do twórców Ligi Narodowej i Stronnictwa Demokratyczno-Narodowego. Po przenosinach do Warszawy w 1906 r., został redaktorem politycznym dziennika „Gazeta Polska”. Zmarł 12 marca 1908 r. w Warszawie. Najważniejsze artykuły polityczne Popławskiego ukazały się w 1910 r. w dwutomowej edycji pt. "Pisma polityczne", w tym też roku wydano jego "Szkice literackie i naukowe".