Blaski i cienie totalitaryzmów. Seria: Polskie Studia nad Totalitaryzmem
Dane szczegółowe:
- Oprawa twarda
- Rok wydania 2023
- Liczba stron 248
- Wymiar [mm] 210x148
- EAN 9788367830027
- ISBN 9788367830027
- Data 2023-08-07
- ID 569189
Wyślemy w czasie: 24 h
Jeżeli kilkoma słowy ma się ująć fizjognomię życia prywatnego i publicznego w Rosji, to będzie nim określenie następujące: niezłomna dyscyplina partyjna jako metoda, stronnictwo komunistyczne jako absolutny władca, a całe ustawodawstwo i sądownictwo poddane każdorazowym wymaganiom stronnictwa. Rezultat: powszechna niewola i niepewność prawna [...]". (Idee przewodnie ustawodawstwa sowieckiego ).
"Przeciwieństwo między narodem a państwem oddziaływa także na kształtowanie się prawa. We Włoszech można się spodziewać rozwoju prawa na podstawach historycznych, pewnej stabilizacji, uszanowania pewnych niewzruszonych, jak się nam wydaje, za-sad; w Niemczech dzisiejszych [...] rozstrzygającym jest wyłącznie interes narodu. Państwo z natury rzeczy musi uwzględniać interesy mniejszości je zamieszkujących, co dopoma-ga do ciągłego uświadamiania sobie idei sprawiedliwości; gdy naród staje się wyłącznym ideałem, wzgląd na jego dobro zasłania wszystko inne i głos etyki, jednej dla wszystkich, schodzi na dalszy plan i staje się krępującym". ( Przewrót gospodarczy w III Rzeszy ).
Leopold Caro (1864-1939), prawnik i ekonomista, profesor ekonomii politycznej na Politechnice Lwowskiej, twórca i przewodniczący działającego we Lwowie Towarzystwa Ekonomistów Polskich, redaktor„Przeglądu Ekonomicznego", członek Prymasowskiej Rady Społecznej.
Ekonomista, myśliciel polityczny i działacz społeczny. Urodził się 27 V 1864 r. we Lwowie. Studiował ekonomię oraz prawo na uniwersytecie w Lipsku. Po powrocie do rodzinnego Lwowa studiował również filozofię i obronił doktorat z zakresu prawa. Przez wiele lat był wykładowcą ekonomii na Uniwersytecie Jana Kazimierza, a w latach 1924 - 35 prowadził wykłady z zakresu ekonomii oraz nauk społecznych na Politechnice Lwowskiej. Był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Swoje prace publikował w wielu czasopismach, współpracował z Czasopismem Prawniczym i Ekonomicznym, Przeglądem Powszechnym oraz Ateneum Kapłańskim. W 1932 r. został powołany na stanowisko wiceprzewodniczącego Rady Społecznej przy Prymasie Polski. Caro uznawany jest za prekursora solidaryzmu chrześcijańskiego na ziemiach polskich. Wielki wpływ wywarły na niego koncepcje K. Gide, T. Carlyle, L. Bourgeois i J. Ruskina, faktyczną podstawą jego systemu było jednak przede wszystkim nauczanie społeczne Kościoła. Zmarł 8 II 1939 r. we Lwowie.
Główne prace: "Der Wucher" (Leipzig 1893); "Studia Społeczne" (Kraków 1908); "Socjologia" (Lwów 1912); "Problemy skarbowe państwa polskiego" (Kraków 1919); "Równomierność świadczeń w ustawodawstwie" (Warszawa 1920), "Ku nowej Polsce" (Lwów 1923); "Zasady ekonomii społecznej" (Lwów 1923); "Myśli Japończyka o Polsce" (Lwów 1927); "Solidaryzm - jego zasady dzieje i zastosowania" (Lwów 1931).
W serii Biblioteka Klasyki Polskiej Myśli Politycznej, nakładem Ośrodka Myśli Politycznej i Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ, ukazał się wybór pism Caro pt. "Zmierzch kapitalizmu" (wstęp Dariusz Grzybek).
Zobacz również:
Myśl katolicka wobec komunizmu - PAKIET
